Elke draad vertelt een verhaal.

De kost (nou ja, zoiets) vóór de baat…

Als je voor het eerst naar een beurs, of zoals deze eerste keer, een fair gaat, moet je natuurlijk wel iets kunnen laten zien en vertellen wat je zoal maakt, hoe je dat hebt gedaan, welke materialen er zijn gebruikt, welke voor- en nabehandelingen zijn toegepast en welke wasvoorschriften er gelden. En natuurlijk is ook belangrijk dat je voldoende voorraad hebt om belangstellenden die eventueel iets willen aanschaffen, van dienst kunt zijn. De foto hierboven toont de voorraad keukentextiel (hand- en theedoeken). De foto hieronder de weefster omringd met de tassen die de afgelopen weken gereed zijn gekomen. In de galerij is te zien welke exemplaren beschikbaar zijn. Veel kijkplezier!

Toeval?

Wat hebben de kust en oldtimers met elkaar gemeen? De kleuren en de inspiratie voor het ontwerp van een fraaie set keukentextiel. De foto linksboven is gemaakt op de dijk bij Termunten in de provincie Groningen, de foto van de Eendjes bij Stellendam in de provincie Zeeland. Toeval, je gaat het pas zien als je het door hebt!

Bottom up!

Gewoonlijk gaat het ontwerp vooraf aan het maken van een weefwerkstuk. Dit keer ging het anders(om). De foto linksboven is ontstaan als handdoek om te gebruiken in onze witte sanitaire ruimten. Toen het werkstuk goed en wel zichtbaar werd op het weefgetouw realiseerde ik me dat het ook goed zou staan in onze keuken, maar dat er dan wel een bijpassende theedoek naast zou moeten hangen. Passend is in dit geval niet hetzelfde als identiek. De bovenste rij op de ontwerptekening is de weergave van het patroon van de handdoeken zoals dat was ‘ontstaan’ op het weefgetouw. De onderste rij toont het aanvullende ontwerp van de theedoeken. De beide foto’s linksonder laten de combinatie van beide werkstukken zien. De materialen en de kleurnummers zijn ‘bij de hand’.

Improvis(ch)eren…

Alle weefsters en wevers kennen de absoluut noodzakelijke stap van het scheren van kettingdraden en de techniek daarachter. Er zijn ook hele handige scheerramen voor verkrijgbaar. Maar wat doe je als beginnend weefster als je nog niet over zo’n handig hulpmiddel beschikt, maar je toch alvast aan de slag wilt, omdat zogezegd, je vingers spreekwoordelijk jeuken? Welnu, dan neem je twee oude ‘Thonet’ No.14 stoelen. Je legt ze op hun kant, net ver genoeg uit elkaar, en scheert de draden over de gladde, want gelakte poten. Wel even opletten dat er een enkelvoudig kruis ontstaat, anders wordt het een warboel. Scheren kun je improviseren!

Kussen om te zoenen!

Wie heeft ze niet? Restanten stof uit een ver verleden die je nog ergens hebt liggen, restanten dunne garens van een breiproject met achteraf bezien precies de goede kleur en geschiktheid voor de ketting en ook nog een paar strengen dik Smyrnagaren die in retroperspectief een miskoop voor een gepland breiwerk bleken te zijn. Tijdens een inleidende cursus weven waarin we leerden ‘voddenweven’ ontstond het idee om de materialen te verweven tot een comfortabel kussen dat bovendien precies past bij het schilderij van onze achternicht, Dinie Boogaart.